Ah gatver, nou heeft je zoon zijn vieze werkschoenen weer in de gang laten slingeren! Je voelt dat je bijna uit je vel springt dus haalt een paar keer diep adem en roept hem dan bij je. Jonas, hoe vaak moet ik nog zeggen dat je je schoenen buiten even moet uitkloppen en ze daarna in het schoenenkastje hoort te zetten? ik ben heel blij dat je een baan hebt en je je verantwoordelijkheid toont maar ik doe haast niets anders meer dan poetsen. Je zoon ondergaat het gelaten en komt dan met een oplossing: hij gaat een reminder in z’n agenda zetten zodat jij hem er niet steeds aan hoeft helpen herinneren. Je geeft hem een complimentje en stuurt hem weer weg zodat je de boel weer even kunt schoonmaken. je vindt het dit keer een stuk minder erg vanwege zijn reactie.
Radeloze buurvrouw
De zoon van de buurvrouw heeft namelijk altijd zo’n grote mond tegen zijn ouders, dat vindt je gewoonweg respectloos. De opvoeding is bij ons een stuk beter gelukt denk je met een klein lachje. De laatste keer dat je bij haar was schold hij haar ook uit voor alles wat los en vast zit en zij onderging het gelaten. Ook haalt ze hem nog elke ochtend uit bed en smeert zelfs zijn brood! Je hebt het gevoel dat zij hem nog niet kan loslaten en dat hij mede daarom zo heftig reageert. Wat ook niet helpt is dat zijn vader op zijn vijfde is vertrokken waardoor hij als vroeg het gevoel moet hebben gehad dat hij de man in huis moest zijn. Je zou het je buurvrouw zo gunnen om een hechte band met haar zoon te hebben want je weet zelf hoe heerlijk dat is. Je denkt er over na om therapie bij haar te opperen, wie weet helpt het.